De Wet zorg en dwang – kortweg Wzd – bepaalt wat er moet gebeuren als mensen met dementie of een andere psychogeriatrische aandoening onvrijwillige zorg krijgen.
Bij Proteion werken we vanuit de gedachte dat vrijheid een vanzelfsprekendheid is. We geven onze bewoners de zorg die zij wensen. Alleen als het echt niet anders kan, kiezen we voor onvrijwillige zorg. De Wet zorg en dwang laat ons die keuze bewuster maken.
De kern van de Wet zorg en dwang is 'Nee, tenzij'. De zorg voor ouderen met dementie en mensen met een beperking moet zoveel mogelijk op vrijwillige basis plaatsvinden. Soms kunnen mensen met dementie of een verstandelijke beperking niet (meer) zelf inschatten wat goed voor hen is. Zorgverleners helpen ze dan bij die keuzes. Het uitgangspunt van de Wet zorg en dwang is dat onvrijwillige zorg daarbij niet wordt toegepast, tenzij het niet anders kan. Vrijheid als vanzelfsprekendheid dus!
De Wzd regelt:
De besluitvormingsprocedure waarborgt een zorgvuldig onderzoek naar mogelijke alternatieven voor onvrijwillige zorg. Onvrijwillige zorg is alleen toegestaan als er geen alternatieven zijn.
Een cliënt valt onder de wet zorg en dwang:
Dit betekent dat naast een cliënt die zorg ontvangt vanuit de Wet langdurige zorg (Wlz), ook een cliënt die ondersteuning ontvangt vanuit de Wet maatschappelijke opvang (Wmo) onder de Wzd kan komen te vallen. Datzelfde geldt ook voor cliënten op basis van de Zorgverzekeringswet (Zvw) zorg of ondersteuning ontvangen.
In deze animatievideo wordt de Wet zorg en dwang eenvoudig uitgelegd.
Klik hier voor informatie over de cliëntvertrouwenspersoon Wzd.
Stel ze aan ons klantcontactcentrum
(maandag t/m vrijdag van 08.00 tot 17.30 uur)